همراهِ نیمی از زندگی

و اما در این لحظه، سوسک سیاه دلبرم، همینه که هست، ۱۲ ساله شد!

و الان که ۲۴ سالمه، اینجا دقیقا به اندازه ی نیمی از زندگیم همراهم بوده

روزای خوب و بدی که اینجا ثبت شدن...زندگیم!

و حالا دوست دارم تو این مناسبت زیبا، حرفی رو ثبت کنم که دیشب بهم زده شد و خیلی بهم چسبید

دیشب بعد از یک سال و نیم، دوستای دوران کارشناسیم رو دیدم و بعد از کمی صحبت راجب احوالاتمون، یکی از بچه‌ها که از هممون چند سالی بزرگتره بهم گفت تو خیلی داری خوب پیش میری و اینو بدون که هرچقدر که خفنتر عمل کنی، تاثیر بهتری هم رو اطرافیانت و هم‌دوره‌ایات میذاری و الهام بخشی

این حرف شبم رو ساخت! و هنوزم که بهش فکر میکنم، لبخند روی لبم میاد

این حرف رو توی این پست ثبت میکنم چون احتمال اینکه این پست رو زیاد بخونم هست...نمیخوام یادم بره که چقد میتونم خوب باشم

نه تنها من بلکه هر انسانی اگر توی مسیر مفید خودش قدم برداره، میتونه چرخ دنده‌ای از مسیر پیشرفت انسانیت باشه

سوسک سیاه، بمونی برام تا ابد

:))