همینه که هست...
نفس های عمیقِ یک مغزِ پوک •_•
همینه که هست...
نفس های عمیقِ یک مغزِ پوک •_•درباره من
پیوندها
دسته‌ها
ابر برجسب
مطلب خنده دار سخنان دکتر علی شریعتی ترول خنده دار دکتر علی شریعتی داستان زیبا داستان کوتاه مطلب طنز ترول جالب داستان کوتاه و جالب سخن دکتر علی شریعتی نوشته های دکتر شریعتی دکتر شریعتی طنز ترول باحال ترولبرگهها
جدیدترین یادداشت‌ها
همه- روند نزولی
- پنچر
- اولین حاضری ۱۴۰۳
- جمع بندی ۱۴۰۲
- تهران پیمنت
- اندر احوالات
- نمکهای روی زخمهای تغییرات!
- تصمیماتی برای پاکسازی
- نقدهایی به شخص خودم
- فروپاشی روانی
- اندر احوالات رابطه!
- مَرد
- این روزا
- تولدی دیگر!
- ......
- تو هیچی...
- همکار
- ریکاوری
- از شنبه
- همینه که هست...
- تغییر
- فَوَقَعَ ما وَقَعَ
- امان
- از کتابِ درختان راه میروند
- شکاف
بایگانی
- اردیبهشت 1403 2
- فروردین 1403 1
- اسفند 1402 4
- بهمن 1402 4
- دی 1402 5
- آذر 1402 5
- آبان 1402 10
- مهر 1402 4
- شهریور 1402 5
- مرداد 1402 6
- تیر 1402 1
- خرداد 1402 3
- اردیبهشت 1402 6
- فروردین 1402 2
- اسفند 1401 4
- بهمن 1401 5
- دی 1401 1
- آذر 1401 1
- آبان 1401 4
- مهر 1401 6
- شهریور 1401 2
- مرداد 1401 5
- تیر 1401 3
- خرداد 1401 7
- اردیبهشت 1401 7
- فروردین 1401 8
- اسفند 1400 7
- بهمن 1400 12
- دی 1400 17
- آذر 1400 13
- آبان 1400 7
- مهر 1400 7
- شهریور 1400 8
- مرداد 1400 6
- تیر 1400 3
- خرداد 1400 8
- اردیبهشت 1400 4
- فروردین 1400 4
- اسفند 1399 5
- بهمن 1399 4
- دی 1399 4
- آذر 1399 3
- آبان 1399 2
- مهر 1399 10
- شهریور 1399 6
- مرداد 1399 8
- تیر 1399 8
- خرداد 1399 6
- اردیبهشت 1399 8
- فروردین 1399 10
- اسفند 1398 12
- بهمن 1398 4
- دی 1398 3
- آذر 1398 4
- آبان 1398 7
- مهر 1398 7
- شهریور 1398 4
- مرداد 1398 2
- تیر 1398 1
- خرداد 1398 2
- اردیبهشت 1398 5
- فروردین 1398 2
- اسفند 1397 9
- بهمن 1397 6
- دی 1397 1
- آذر 1397 1
- آبان 1397 2
- مهر 1397 1
- شهریور 1397 2
- مرداد 1397 5
- تیر 1397 6
- خرداد 1397 7
- اردیبهشت 1397 7
- فروردین 1397 9
- اسفند 1396 14
- بهمن 1396 10
- دی 1396 10
- آذر 1396 2
- آبان 1396 8
- مهر 1396 5
- شهریور 1396 9
- مرداد 1396 7
- تیر 1396 17
- خرداد 1396 10
- اردیبهشت 1396 4
- فروردین 1396 3
- اسفند 1395 9
- بهمن 1395 14
- دی 1395 2
- آذر 1395 2
- آبان 1395 2
- مهر 1395 4
- شهریور 1395 3
- مرداد 1395 3
- تیر 1395 3
- خرداد 1395 1
- اردیبهشت 1395 4
- اسفند 1394 1
- دی 1394 1
- آذر 1394 1
- آبان 1394 1
- مهر 1394 1
- شهریور 1394 1
- مرداد 1394 3
- تیر 1394 3
- خرداد 1394 2
- اردیبهشت 1394 1
- فروردین 1394 2
- اسفند 1393 2
- بهمن 1393 1
- دی 1393 1
- آذر 1393 4
- آبان 1393 4
- مهر 1393 2
- شهریور 1393 4
- مرداد 1393 6
- تیر 1393 6
- خرداد 1393 10
- اردیبهشت 1393 2
- فروردین 1393 4
- اسفند 1392 6
- بهمن 1392 6
- دی 1392 12
- آذر 1392 8
- آبان 1392 23
- مهر 1392 16
- شهریور 1392 18
- مرداد 1392 22
- تیر 1392 13
- خرداد 1392 3
- اردیبهشت 1392 5
- فروردین 1392 2
- اسفند 1391 2
- بهمن 1391 1
- دی 1391 2
- آذر 1391 4
- آبان 1391 2
- مهر 1391 7
- شهریور 1391 7
- مرداد 1391 5
- تیر 1391 3
- خرداد 1391 4
- اردیبهشت 1391 1
- اسفند 1390 1
- بهمن 1390 3
- دی 1390 4
- آذر 1390 5
- آبان 1390 4
- شهریور 1390 3
- مرداد 1390 2
کار
سرکارمو دوست ندارم!
کلا هیچ ربطی به "من" نداره :)
و هیچی بدتر ازین نیست...!
کار، از شوهر هم میتونه تاثیرگزارتر باشه؛ ازین جهت که در کمترین حالت، روزی هفت-هشت ساعت از تایم بیداریت رو درگیرش هستی!
و مهمه که عمده تایم روزانه ات، کجا، با کی و به چه صورت بگذره!
۱۸ بهمن قراردادم تموم میشه و دیگه تمدیدش نمیکنم...مهم نیس چقد طول بکشه دوباره کار پیدا کنم ولی میخوام کاری باشه که دوسش داشته باشم و بهم حس بهتری بده!د
ع ج ی ب
یه حالتِ عجیبی دارم
انگار معلقم!
آره این میتونه نزدیک ترین توصیف باشه...
توی این حالتِ تعلیق، که خودش به اندازه ی کافی یه مجهولِ تمام عیاره، احساس گم شدگی هم میکنم!
من کیَم واقعا...؟!
سال ۹۹ خیلی سال متفاوتیه...قطعا نه میشه گفت خوبه و نه بد!
اما به شدت دگرگون کننده بوده و هست و قطعا توی این دو ماه باقی مونده ازش، خواهد بود!
احتمالا حجم زیادی از اطلاعات بهم سرازیر شده و مغزم ریده!
برای همین توصیفِ حال الانم اینجوری شده.
معلق...سردرگم...دگرگون...
انگاری یه معمایی که نمیدونم چیه، جلوی رومه که هیچ ایده ای برای حل کردنش ندارم! :)
دیر
خلاصه ی زندگی من:
"همیشه خیلی زود، دیر میشه!"
نمیدونم چه سریه؟!
اما همیشه وقایع انقد دیر رخ میدن که دیگه میخوام صد سال سیاه رخ ندن....هیچوقتِ هیچوقت چیزی به موقع نبوده!
هر چقدم پر قدرت روزمو شروع کنم و نسبت به هر اتفاق تخمی ای بخوام بی اهمیت باشم، بازم یه چیز گنده ای پیدا میشه که برینه به احوالاتم!
و من نمیدونم چرا...؟!
واقعا دیگه هیچی نمیدونم...همیشه سعی کردم کوچکترین زیانی برای هیچ چیز و هیچ کس نداشته باشم ولی نمیدونم چرا اینطوری میشه؟!
خسته شدم از بس که گفتم هر چی پیش میاد، درسته! حکمتی داشته! بعدا درست میشه!
اینا همش چیز خیالیه!!!!
این پیشونی چیز خوبی روش نوشته نشده...!
هوووووف...این زندگی مورد علاقم نیس!
روزهای زندگی
این روزا، روزایی هستن غریب!
در حال دریافت اطلاعاتِ فراوون، در هر زمینه ای.
و سنگینیشونو حسابی حس میکنم...
من دیگه آدم سابق نیستم و دیگه همه اینو میدونیم
"معصومیتِ از دست رفته"
شبیه پازلِ چند تیکه ای شدم که هر تیکه ای ازش، دست یه نفره و هرروز داره تیکه های بیشتری ازم کم میشه!!!
خیلی از خصلتام، خیلی از افکارم، خیلی از احساساتم، خیلی از دلخوشیام، دیگه دستِ خودم نیستن!
و گویا دیگه هم برنمیگردن...
فقط خودم میتونم به خودم کمک کنم که الان خودمم در موضع ضعفم!
و نمیدونم...چطور میتونم به اون حدی برسم که به سادگی پیوندا رو قطع کنم؟! :)))
امشب فهمیدم بیزبیز هم متولد سال نَوَده...و فقط پنج ماه از سوسک سیاه بزرگتره ^_^
انگار از سال نود بود که دلخوشیای ثابتی پا به زندگیم گذاشتن! چیزایی که فقط مختص من هستن! ؛)
اوه راستی امشب کافه لبیسترو پاپ بودم...لحظه ای که پامو توی کوچه اش گذاشتم، پرت شدم به سه سال پیش!
به معصومیت ها...
هیچوقت نمیشه درک کرد که مسیر زندگی چطور تعیین میشه...؟!