همینه که هست...

همینه که هست...

نفس های عمیقِ یک مغزِ پوک •_•
همینه که هست...

همینه که هست...

نفس های عمیقِ یک مغزِ پوک •_•

فلوکستین

هر کسی یه فلوکستینی داره!

گاهی از نوع مفید، گاهی از نوع مضر

گاهی با وابستگی زیاد، گاهی در حد یه عادت معمولی

گاهی با دوز بالا، گاهی با دوز پایین

فلوکستین یه قرص آرامبخشه که به دوزای پایینش میگن قرص تلقین...ینی میشه گفت که صرفا یه اسمه و عادت هرروز خوردنش

و دوزای سنگینم داره که اگه طرف یه روز نخوره، دیگه روزش روز نیست!

فلوکستین، میتونه استعاره ای باشه برای خیلی مواردی که حالا حتما قرص نیستن

شاید یه آدم، شاید یه فنجون قهوه، شاید ور رفتن با جوشا و موها و ناخنا، شاید مدیتیشن، شاید ورزش، شاید موزیک و هزاران شاید دیگه...!

منم فلوکستین هایی دارم...هم مفید و هم مضر!

از جمله این فلوکستینها، جوجه شاعر احمق هستن :)

قول شماره ی ۲ ، شکسته شد...

چرا؟! شاید چون من یک بیشعور هستم!

شایدم چون فلوکستین لازمم : )))

حق دارم...برعکس همه ی وقتایی که به خودم حق نمیدم، اینجا به خودم حق میدم!

میون این همه فشار روانی و کاری و عاطفی، حق میدم به خودم که مثه یه آدم ۴۰ ساله ی کاملا عاقل رفتار نکنم و گاهی برم سمت عوامل بیرونی...

من بریدم...از هر ماجرایی که توی این مدت دارم تلاش میکنم هضم کنم و کارایی که زور میزنم بهشون برسم!

و نیاز به آرامبخش دارم...عوارضش خیلی مهم نیست، فقط میخوام مقداری درمان بشم

جوجه شاعر احمق، دوزش بالا نیست، بیشتر قرص تلقینه!

شایدم توی بسته بندی قرصای دوز پایین گذاشتنش و بهم انداختن...

نمیدونم!

ولی چه مفید و چه مضر، چه دوز بالا و چه دوز پایین، چه با اعتیاد زیاد و چه کم، بودنش آرامبخشه...

الان وقت ترک کردنش نیست، شاید باید آهسته تر ترک بشه...مثل دراگای دیگه!

نظرات 2 + ارسال نظر
علی جمعه 5 آذر‌ماه سال 1400 ساعت 12:58

خوب کاری کردی ترک نکردی ! گور بابای همه اون توصیه های روانشناسانه شخمی تخیلی و همه اون قول و قرارهای دست نیافتنی ! من هم سالها از این توصیه ها شنیدم و قول دادم و دوباره رفتم سمتش ! مال من اسمش " دخترک سرزمین باران " بود ! باورت میشه بگم یک دهه کامل طول کشید تا مثلاً ترکش کردم ؟؟ هنوز هم توی 42 سالگی که با داشتن همسر و فرزند یادش میفتم و گاهی دزدکی نگاهی به صفحه اینستاگرامش میندازم ، حس میکنم بینیم و حلق و چشمم از داخل دچار یه سوزش خفیف شده ... راحت باش تا زمان ترکش برسه !! کل اون توصیه ها و قول و قرارها هم به **** ت باشه !!!

ولی میدونی یه چیزایی تا وقتی قندش در نیاد، قشنگه تو ذهن!
وقتی آدما رو بیشتر از اون اندازه ای که هستن ببینی، میفهمی که واقعا هیچ پخی نیستن و تو فقط توی سرت اسطوره سازی کردی :)))
به نظرم خوبه که آدم پای قولاش وایسه وگرنه عقب میمونه از مسیرش و راکد میشه!

علی شنبه 13 آذر‌ماه سال 1400 ساعت 02:59

"وقتی آدما رو بیشتر از اون اندازه ای که هستن ببینی، میفهمی که واقعا هیچ پخی نیستن و تو فقط توی سرت اسطوره سازی کردی :)))"

آی گفتی ! آی گفتی ... چوبی سر این قضیه تو ناکجاآبادم (!) در زندگی رفته که نپرس ...

هعیییی روزگار :)))
اکثر آدما ازین تجربه ها دارن متاسفانه

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد