همینه که هست...

همینه که هست...

نفس های عمیقِ یک مغزِ پوک •_•
همینه که هست...

همینه که هست...

نفس های عمیقِ یک مغزِ پوک •_•

آش رشته

"پذیرش"

"رهایی"

"لحظه ی حال"

"نفس عمیق"


خب معیاری وجود نداره...ما داریم خوب و بد برای همه چیز تعریف میکنیم!

شاید موفقیتِ توی نظر من، بطالت باشه توی نظرِ یکی دیگه! و برعکس!

همه داریم زندگی میکنیم؛ هر کسی به یه نحوی!

ولی همه داریم زندگی میکنیم، نه چیز دیگه ای.

حالا با برچسب زدن، یه زندگی ای میشه خوب و یه زندگی ای میشه بد!

ولی خب همه ی این تعاریف، نسبی هستن!!!

باید از این درجه بندی کردنا و به نوعی قصاوت کردنا، فاصله گرفت! 

مقایسه ممنوع! ما آدمها، شخصیت های متفاوتی هستیم، با اهداف مختلف، سطوح فکری مختلف و....

به هر جهت، اومدم اینجا، این حرفا رو زدم تا یه چیزایی رو مرور کنم با خودم...

تا یادم بمونه که من مریمم، یه کاسه آش رشته از دیگِ بزرگِ آش رشته!

و من با وجود کم و زیاد بودنای حبوبات و سبزی و رشته، در هر حال، آش رشته هستم و همین کافیه! :)

نظرات 2 + ارسال نظر
شادی یکشنبه 23 خرداد‌ماه سال 1400 ساعت 11:52 http://Shadi-shadi .blogsky.com

اول همه سلام

سلام به روی ماهت

بهزاد یکشنبه 23 خرداد‌ماه سال 1400 ساعت 12:18

باور کن باور کن
سال بعد پیتزایی و سال بعد آش ترش
انقدر سریع شخصیتامون تغییر پیدا میکنه انقدر آدمای عجیب غریب وارد زندگیمون میشن و واقعیت هایی از آدما میبینی که شاخ درمیاری

صد در صد!
همین الانشم، هر لحظه یه شخصیتم!!! -__-

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد