همینه که هست...
نفس های عمیقِ یک مغزِ پوک •_•
همینه که هست...
نفس های عمیقِ یک مغزِ پوک •_•درباره من
پیوندها
دستهها
ابر برجسب
سخن دکتر علی شریعتی نوشته های دکتر شریعتی دکتر شریعتی طنز ترول باحال ترول داستان زیبا داستان کوتاه مطلب طنز ترول جالب داستان کوتاه و جالب سخنان دکتر علی شریعتی ترول خنده دار دکتر علی شریعتی مطلب خنده داربرگهها
جدیدترین یادداشتها
همه- روند نزولی
- پنچر
- اولین حاضری ۱۴۰۳
- جمع بندی ۱۴۰۲
- تهران پیمنت
- اندر احوالات
- نمکهای روی زخمهای تغییرات!
- تصمیماتی برای پاکسازی
- نقدهایی به شخص خودم
- فروپاشی روانی
- اندر احوالات رابطه!
- مَرد
- این روزا
- تولدی دیگر!
- ......
- تو هیچی...
- همکار
- ریکاوری
- از شنبه
- همینه که هست...
- تغییر
- فَوَقَعَ ما وَقَعَ
- امان
- از کتابِ درختان راه میروند
- شکاف
بایگانی
- اردیبهشت 1403 2
- فروردین 1403 1
- اسفند 1402 4
- بهمن 1402 4
- دی 1402 5
- آذر 1402 5
- آبان 1402 10
- مهر 1402 4
- شهریور 1402 5
- مرداد 1402 6
- تیر 1402 1
- خرداد 1402 3
- اردیبهشت 1402 6
- فروردین 1402 2
- اسفند 1401 4
- بهمن 1401 5
- دی 1401 1
- آذر 1401 1
- آبان 1401 4
- مهر 1401 6
- شهریور 1401 2
- مرداد 1401 5
- تیر 1401 3
- خرداد 1401 7
- اردیبهشت 1401 7
- فروردین 1401 8
- اسفند 1400 7
- بهمن 1400 12
- دی 1400 17
- آذر 1400 13
- آبان 1400 7
- مهر 1400 7
- شهریور 1400 8
- مرداد 1400 6
- تیر 1400 3
- خرداد 1400 8
- اردیبهشت 1400 4
- فروردین 1400 4
- اسفند 1399 5
- بهمن 1399 4
- دی 1399 4
- آذر 1399 3
- آبان 1399 2
- مهر 1399 10
- شهریور 1399 6
- مرداد 1399 8
- تیر 1399 8
- خرداد 1399 6
- اردیبهشت 1399 8
- فروردین 1399 10
- اسفند 1398 12
- بهمن 1398 4
- دی 1398 3
- آذر 1398 4
- آبان 1398 7
- مهر 1398 7
- شهریور 1398 4
- مرداد 1398 2
- تیر 1398 1
- خرداد 1398 2
- اردیبهشت 1398 5
- فروردین 1398 2
- اسفند 1397 9
- بهمن 1397 6
- دی 1397 1
- آذر 1397 1
- آبان 1397 2
- مهر 1397 1
- شهریور 1397 2
- مرداد 1397 5
- تیر 1397 6
- خرداد 1397 7
- اردیبهشت 1397 7
- فروردین 1397 9
- اسفند 1396 14
- بهمن 1396 10
- دی 1396 10
- آذر 1396 2
- آبان 1396 8
- مهر 1396 5
- شهریور 1396 9
- مرداد 1396 7
- تیر 1396 17
- خرداد 1396 10
- اردیبهشت 1396 4
- فروردین 1396 3
- اسفند 1395 9
- بهمن 1395 14
- دی 1395 2
- آذر 1395 2
- آبان 1395 2
- مهر 1395 4
- شهریور 1395 3
- مرداد 1395 3
- تیر 1395 3
- خرداد 1395 1
- اردیبهشت 1395 4
- اسفند 1394 1
- دی 1394 1
- آذر 1394 1
- آبان 1394 1
- مهر 1394 1
- شهریور 1394 1
- مرداد 1394 3
- تیر 1394 3
- خرداد 1394 2
- اردیبهشت 1394 1
- فروردین 1394 2
- اسفند 1393 2
- بهمن 1393 1
- دی 1393 1
- آذر 1393 4
- آبان 1393 4
- مهر 1393 2
- شهریور 1393 4
- مرداد 1393 6
- تیر 1393 6
- خرداد 1393 10
- اردیبهشت 1393 2
- فروردین 1393 4
- اسفند 1392 6
- بهمن 1392 6
- دی 1392 12
- آذر 1392 8
- آبان 1392 23
- مهر 1392 16
- شهریور 1392 18
- مرداد 1392 22
- تیر 1392 13
- خرداد 1392 3
- اردیبهشت 1392 5
- فروردین 1392 2
- اسفند 1391 2
- بهمن 1391 1
- دی 1391 2
- آذر 1391 4
- آبان 1391 2
- مهر 1391 7
- شهریور 1391 7
- مرداد 1391 5
- تیر 1391 3
- خرداد 1391 4
- اردیبهشت 1391 1
- اسفند 1390 1
- بهمن 1390 3
- دی 1390 4
- آذر 1390 5
- آبان 1390 4
- شهریور 1390 3
- مرداد 1390 2
صد سال تنهایی
یه دوستی داشتم که عاشق کتاب صد سال تنهایی بود!
اونجور که یادمه حتی بیشتر از یک بار خونده بودش و تیکه هایی از کتاب بودن که بارها خونده بودشون!!!
شاید خیلی احساس تنهایی میکرد و شایدم فقط جوگیر بود...
نمیدونم!
من دیرتر از اون این کتابو خوندم و بیشترم به خاطر اینکه اون مدام ازین کتاب حرف میزد، رفتم سراغش!
کتاب به شدت طولانی ای بود و حقیقتا خیلی هم بهم فاز نداد...ولی بدجوری باهاش همزاد پنداری میکردم
"تنهایی"
مدت ها گذشت و تنها شدم...تنها و تنهاتر!
یکی-دو سالی عاشق این تنهایی بودم...
گاهی آدما رو میپیچوندم تا تنها باشم!
اما بعد از همین یکی-دو سال، تنهایی منو بلعید...!
مثل یه عنکبوت، تار تنید دورم و منو محصور کرد...
حالا کارم شده پرسه توی خاطرات...بالا و پایین کردنِ روزای زندگیم و بیشتر بلعیده شدن!
شاید بشه گفت الان دیگه تنهایی داره ازم تغذیه میکنه...
ذره ذره ی وجودمو میخوره؛ استخوونامو تف میکنه بیرون و شکننده تر میشم!
یه پوسته ی تو خالی! محدود و منفرد!
یه دوستی داشتم که عاشق کتاب صد سال تنهایی بود...
هردومونو غرقِ دریای تنهایی کرد! :)
تنهایی بد نیست که بابتش نارحت شد.
بزرگترین فرصت تو زندگی ت که خودت بشناسی ، برای خودت رسالت داشته باش ببین از بچگی کدوم کار بدون تقلیدی برات لذت بخش بوده تا حالا همون کارا رو بکن.همه کس و همه چیز باید فدای رسالتت باشه ،دنیا نیومدی که دیگران عامل خوشحالی ت باشن و نه تو عامل خوشحالیشون.رسالت تو زندگی ت داشته باشی اول خودت برای خودت ارزش قائل میشی و عزت نفست میره بالا.و بدنبالش دیگران برای خودت و وقتت ارزش قائل میشن و اعتماد بنفست بالا میره.
دادا من هیچ رسالتی ندارم!
حاصل یک تشکر ساده ی قورمه سبزی، رسالتی نداره والا!!!
(خیلی خودمو باختم!)
بعضی اوقات فکر میکنم اصلا درستش اینه که ازین حالت در بیام؟
چی درسته چی غلط . ایا تنهایی با همه سختی هاش بهتر از از نبودش نیست؟
اصلا مگه بقیه تنها نیستن؟ همه تنهان . ولی همه نمیتونن تظاهر کنن به باهم بودن .
همه تنهاییم فقط بعضیامون شهامتشو داریم صاف زل بزنیم تو چشمایه تنهایی قبل اینکه خودمونو سرگرم زندگی واهی کنیم .
تنهایی من نه خوبه نه بده . پر از هیچه . خیلی سعی کردم مثل بقیه مسائل زندگی یه برچسب بهش بچسبونم و یه تلقی ازش داشتم باشه ولی هربار بعد از این کوشش این تنهایی عمیق تر شد .
نمیدونم .
کاملا میفهمم چی میگی :))
منم دقیقاً سالیان سال پیش ، یه دختری به سن و سال امروز تو رو میشناختم که اونقدر از این مزخرفات خوند و از این جنس مهملات سر هم کرد که آخرش کل هستی و زندگیش به دود عظما رفت !!!!
یحتمل منم به همین سرنوشت دچار میشم
اره راست میگی تنهایی زیاد خوب نیست.منم قبلا فکر میکردم که خوبه!شاید یه روزی ما هم مثل شخصیت عمه توی کتاب صدسال تنهایی باید بشینیم تار تار کفنمونو بدوزیم تا تموم بشه این زندگی!
اینو بدون که همیشه همیشه دوستت دارم
تنهایی، یه خیابون یه طرفست که حتی جای پارک هم نداره و بهت مجالی نمیده :)