خود شیفتگی متعادل! :)

امروز یه نفر میگفت با همه ی نقصای رفتاری ای که داره خودشو دوست داره!

خیلی جالبه...کسی رو هم ندیدم که باهاش مشکلی داشته باشه!

حتی شاید نقصای رفتاریشم بشناسن ولی حداقل توی روش اونو محترم میشمارن!

حالا یه نفر که یکسره خودشو جلوی دیگران خرد میکنه و میخواد نقصای خودشو بیاره تو چشم دیگران بیشتر وقتا شاهد بی احترامی دیگران هستش...!

کم پیش میاد که اطرافیانش بگن "نه بابا اینجوری نیستی!"

بالاخره بعد از دو-سه بار حرفای خود شخصو بهش میزنن...مثلا میگن تو واقعا خیلی زود کوره در میری!  حالا تا چند وقت پیش مثلا میگفتن نه کی گفته تو زود از کوره در میری؟!

خلاصه که نتیجه گرفتم که شرط دوست داشته شدن و مورد توجه بودن، اعتماد به نفس و یه خود شیفتگی متعادله!

اگه تو خودت رو دوست داشته باشی و برای خودت ارزش قائل باشی به احتمال زیاد از طرف دیگران هم دوست داشته خواهی شد! *^_^*

.................................

جدیدا سعی میکنم از هر چیزی درس بگیرم!

خیلی خوبه...شاید ساده ترین چیز باشه ولی خوب حواسمو جمع میکنم!

اگه اتفاقی جلوی روی من رخ داده حتما به من مربوطه...پس باید ازون اتفاق(چه خوب و چه بد) یه چیزی بفهمم!! ^_^

اعتدال چیز خوبیه...آدما وقتی توی هر قضیه ای اعتدالو پیش بگیرن، هم حال خودشون خوبه و هم حال دور و بریاشون! :)

امروز با وجود مشغله های زیاد از اعتدال استفاده کردم...برای همین حالم خوبه!